از کرامات رضویه ص 247 از حکیم قاآنی 

چه شود ز راه وفا اگر نظری به جانب ما کنی‏

که به کیمیای نظر مگر مس قلب تیره طلا کنی‏

یمن از عقیق تو آیتی، چمن از رخ تو روایتی‏

شکر از لب تو حکایتی اگرش چه غنچه تو وا کنی‏

بنما، ز پسته تبسمی، بنما، ز غنچه تکلمی‏

به تبسمی و تکلمی همه دردها تو دوا کنی‏

تو شه سریر ولایتی، تو مه منیر هدایتی‏

چه شود شها به عنایتی نگهی به سوی گدا کنی‏